ଭାରତୀୟ ଇତିହାସ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକରେ, ଆମେ ଅଧ୍ୟୟନ କରିଛୁ ଯେ ଗଜନୀର ସୁଲତାନ ମହମୁଦ 1000 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରୁ 1027 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ଭାରତକୁ ସତର ଥର ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ। ଆମେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛୁ ଯେ ମହମ୍ମଦ ଘୋରୀ 1192 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ତାରାଇନ୍ର(ତରାଇ) ଦ୍ୱିତୀୟ ଯୁଦ୍ଧରେ ପୃଥୀରାଜ ଚୌହାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରି ଭାରତରେ ଇସଲାମିକ ଶାସନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଏହି ସମୟର ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ 165 ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ କ’ଣ ହେଲା ଆମେ ପଚାରିବାକୁ ଭୁଲିଯାଉ | ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ବିଦେଶୀ ଆକ୍ରମଣକାରୀମାନେ ଭାରତ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିନାହାଁନ୍ତି କି? ଯଦି ହଁ, ତେବେ ଆମେ କାହିଁକି ଜାଣିନାହୁଁ? ଯଦି ନା, ତେବେ ଏହା ପଛର କାରଣ କ’ଣ ଥିଲା? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ବାହରାଇଚ୍ ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ।
1030 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ସୁଲତାନ ମହମୁଦଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲା। ତତକ୍ଷଣାତ୍, ତାଙ୍କ ପୁତୁରା ସଲାର୍ ମାସୁଦ୍ ଗଜନି 1031 ମସିହା ମେ ମାସରେ 1,00,000 ରୁ ଅଧିକ ସୈନିକଙ୍କ ସହ ଭାରତ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ। ଏହି ସେନା ପଞ୍ଜାବ, ସିନ୍ଧ ଏବଂ ଗୁଜୁରାଟ ପାର ହୋଇ ସ୍ଥାନୀୟ ରାଜାମାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରି ବର୍ତ୍ତମାନର ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶର ବାହରାଇଚରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା। ଉତ୍ତର ଭାରତୀୟ ସମତଳର ସ୍ଥାନୀୟ ଶାସକମାନେ ରାଜା ସୁହଲ ଦେବ ପାସିଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଏକ ମିଳିତ ସଂଗଠନ କରିଥିଲେ। ଜୁନ୍ 1033 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ରାଜା ସୁହଲ ଦେବ 'ସଲାର ମାସୁଦ'ଙ୍କୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ନିର୍ଯାତନା ବନ୍ଦ କରି ଜାଗା ଛାଡିବାକୁ କହିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ସଲାର ମାସୁଦ ଚେତାବନୀକୁ ଅଣଦେଖା କରିଥିଲେ।
13 ଜୁନ୍ 1033 ଦିନ ସକାଳେ, ସୁହଲ ଦେବଙ୍କ ଅଧୀନରେ ମିଳିତ ସୈନ୍ୟ ବାହିନୀ ବାହରାଇଚରେ ଅବସ୍ଥାପିତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଗଜନୀ ସୈନ୍ୟ ଉପରେ ଚଢ଼ାଉକଲେ। ମାସୁଦଙ୍କ ବିରାଟ ସୈନ୍ୟବାହିନୀକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେରେ ମିଳିତ ସୈନ୍ୟ ଘେରି ରହିଥିଲେ । ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଧରି ଭୟଙ୍କର ଯୁଦ୍ଧ ଜାରି ରହିଲା | ସୁହଲ ଦେବଙ୍କ ସୈନ୍ୟମାନେ କୌଣସି ଦୟା ଦେଖାଇ ନଥିଲେ। କୌଣସି ସୈନ୍ୟ କୁ ବନ୍ଦୀ କରାଯାଇନଥିଲା। ଗଜନୀ ସୈନ୍ୟବାହିନୀର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସୈନିକଙ୍କୁ ଖଣ୍ଡା ରେ ନିପାତ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହି ଯୁଦ୍ଧ ବର୍ତ୍ତମାନର ଚିତୌରା ହ୍ରଦ ନିକଟରେ ହୋଇଥିଲା, ଯାହା ବର୍ତ୍ତମାନର ବାହରାଇଚ୍ ଠାରୁ ଗୋଣ୍ଡ ଆଡକୁ 8 କିଲୋମିଟର ଦୂରରେ ଅବସ୍ଥିତ | 14 ଜୁନ୍ 1033 (ରବିବାର) ରେ ସଲାର ମାସୁଦଙ୍କ ମୁଣ୍ଡ ଗଡାଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା।
ଯୁଦ୍ଧର ବିବରଣୀ::
ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତରେ, ଆଜିର ବଳରାମପୁର ଜିଲ୍ଲା, ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶ ନିକଟରେ ଶ୍ରାବସ୍ତି ନାମକ ଏକ ସହର ଥିଲା | ଶ୍ରାବସ୍ତୀରର ଗଣ୍ଡ ଆଦିବାସୀ ରାଜା ମୋର୍ଦ୍ଦୱାଜ ସିଂ ପାସିଙ୍କ ଘରେ ଜଣେ ରାଜକୁମାର ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ। ରାଜା ସୁହେଲଦେବ। ଏହା ବିଶ୍ବାସ କରାଯାଏ ଯେ ସେମାନଙ୍କ ପିତାମାତାଙ୍କ ବିବାହର 14 ବର୍ଷ ପରେ ସୁହେଲଦେବ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ |
ମୋର୍ଦ୍ଦୱାଜ ସିଂ ଜଣେ ମହାନ ଯୋଦ୍ଧା ଥିଲେ, ସେ ତାଙ୍କ ପୁଅକୁ ବହୁତ ଭଲ ତାଲିମ ଦେଇଥିଲେ। ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରର ପ୍ରୟୋଗ ଶିଖିବା ପାଇଁ ସୁହେଲଦେବଙ୍କୁ ଚାଲୁକ୍ୟ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସାମ୍ରାଜ୍ୟକୁ ପଠାଯାଇଥିଲା | ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର, ସେ ଅସ୍ତ୍ର କଳା, ଯୁଦ୍ଧ କୌଶଳକୁ ଆୟତ୍ତ କରି ନିଜ ରାଜ୍ୟକୁ ଫେରି ଆସିଲେ।
ଏହା ସେହି ସମୟ ଥିଲା ଯେତେବେଳେ ଗଜନୀର ସୁଲତାନ ମହମୁଦ ଲୁଟତରାଜ ପାଇଁ ଭାରତକୁ ଆସୁଥିଲା। 1000-1027 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ସେ 17 ଥର ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ 1030 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ସେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିଥିଲା ଏବଂ ତାଙ୍କ ପୁତୁରା ସଲାର ମାସୁଦ ଗଜନି ସେମାନଙ୍କର ନୂତନ ସୁଲତାନ ଥିଲେ। ସେ ଜଣେ ଜନ୍ମିତ ହତ୍ୟାକାରୀ ଯିଏ ଜିଭଠାରୁ ଅଧିକ ଖଣ୍ଡା ବ୍ୟବହାର କରୁଥିଲେ। ମାସୁଦ ତା ମାମୁଁଙ୍କ ସୋମନାଥ ମନ୍ଦିର ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିବା ଭଲଭାବରେ ଜାଣିଥିଲା। ସିଂହାସନ ପାଇବା ପରେ ସେ ଭାରତ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ। ସେ ଗଜନୀରେ ଅନେକ ଇସଲାମବାଦୀଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନେ ଏକ ଲକ୍ଷ୍ୟ ପାଇଁ ଏକତ୍ର ହୋଇଥିଲେ। ସେ 1,20,000 ରୁ ଅଧିକ ପୁରୁଷଙ୍କ ସହ ସିନ୍ଧୁ ନଦୀ ପାର ହୋଇ ଆକ୍ରମଣ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ।
ସେ ମୁଲତାନ(ବର୍ତ୍ତମାନ ର ପାକିସ୍ତାନ ରେ ଅଛି) କୁ ବିଜୟ କରି ନିଜର ଅଭିଯାନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ପରବର୍ତ୍ତୀ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା ଦିଲ୍ଲୀ। ତାଙ୍କୁ ଦିଲ୍ଲୀରେ ପହଞ୍ଚିବାକୁ 18 ମାସ ସମୟ ଲାଗିଥିଲା। ମହମୁଦ ଗଜନୀଙ୍କ ଆକ୍ରମଣ ଠାରୁ ନିଜର ସୈନ୍ୟ ବାହିନୀ କୁ ସୁଦୃଢ଼ କରୁବାରେ ଲାଗିଲା। ଆଜମେରରୁ ଅଧିକ ସୈନିକ ଆସି ସେମାନଙ୍କ ସହ ଯୋଗ ଦେବାରୁ ସେମାନଙ୍କର ସଂଖ୍ୟା 1.4ଲକ୍ଷରୁ ଅଧିକରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା । ସେ ଦିଲ୍ଲୀ, ମିରଟ ଏବଂ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ସହର ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରି ସେଠାରେ 6 ମାସରୁ ଅଧିକ ସମୟ ରହିଥିଲେ। ସେ ସତ୍ରିଖରେ (ଅଯୋଧ୍ୟା ନିକଟରେ) ନିଜର ମୁଖ୍ୟାଳୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ ଏବଂ ବାହରାଇଚ୍, ବନାରସ୍ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପ୍ରଦେଶକୁ ଲୁଟିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଥିଲେ। ବହରାଇଚଙ୍କୁ କବଜା କରିବା ସମୟରେ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲା।
ସେ ତା ବାପା ମୃତ୍ୟୁ ପାଇଁ ହିନ୍ଦୁ ମୁଖିଆ ମାନଙ୍କୁ ଦାୟୀ କରି 90,000ରୁ ଅଧିକ ସୈନିକଙ୍କ ସହ ସେ ବହରାଇଚରେ ପହଞ୍ଚି ପରବର୍ତ୍ତୀ 8 ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନେକ ହିନ୍ଦୁ ରାଜ୍ୟକୁ ପରାସ୍ତ କରିଥିଲେ ।ସେ ସମୟରେ ସୁହଲଦେବ ତଥା ତାଙ୍କ ପଦାତିକ ଓ ଅଶ୍ବାରୋହୀ ଗାଜି କୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ତାଙ୍କର ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସକୁ ଦେଖି, ସେମାନଙ୍କର ଶାସକମାନଙ୍କ ସହିତ ଅନ୍ୟ ସୈନିକମାନେ ସୁହଲଦେବଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗଦାନ କଲେ। ଲୋକଙ୍କୁ ନିର୍ଯାତନା ଦେବା ବନ୍ଦ କରିବା ଏବଂ ଆକ୍ରମଣ ପୂର୍ବରୁ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ର ଛାଡିବାକୁ ସୁହଲଦେବ ତାଙ୍କୁ ଚେତାବନୀ ଦେଲେ।କିନ୍ତୁ ମାସୁଦଙ୍କ, ସୁହଲଦାସଙ୍କ ସୈନ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା 8 ଗୁଣ ଅଧିକ ସୈନିକ ଥିବାରୁ ଅତ୍ୟଧିକ ଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଦେଇଥିଲେ |
ଜୁନ୍ 13th, 1033, 15000 ସୈନିକ ସୁହଲଦେବଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ବାହରାଇଚରେ ଅବସ୍ଥାପିତ ଗଜନୀ ସୈନ୍ୟ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କଲେ। ଗଜନୀ ସେନାର ପରାଜୟ ଏତେ ଭୟଙ୍କର ଥିଲା ଯେ ପରବର୍ତ୍ତୀ 165 ବର୍ଷ ପାଇଁ ଆଫଗାନିସ୍ତାନରୁ ଆକ୍ରମଣକାରୀମାନେ ପଞ୍ଜାବ ଏବଂ ସିନ୍ଧ ପାର ହେବାକୁ ସାହସ କରିନଥିଲେ। ବାହରାଇଚ୍ ଯୁଦ୍ଧକୁ ଭାରତୀୟ ଐତିହାସିକମାନେ କଦାପି ଆଲୋଚନା କରିନଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଆୟର୍ଲାଣ୍ଡ, ଜର୍ମାନୀ, ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଦେଶରେ ଏହି ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଏ।
ମାସୁଦଙ୍କୁ ଏଠାରେ ଭାଙ୍ଗିଯାଇଥିବା ସୂର୍ଯ୍ୟ ମନ୍ଦିର ଜମିରେ ବାହରାଇଚରେ ସମାଧି ଦିଆଯାଇଥିଲା ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବା ପାଇଁ ଏକ ଦରଘା ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା। ଆଜିକାଲି, ହଜାର ହଜାର ହିନ୍ଦୁ ଦରଘାକୁ ଏକ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ “ଗାଜି ମିଆଁଙ୍କ ସମାଧି” ଭାବରେ ପରିଦର୍ଶନ କରନ୍ତି ଯାହା ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶର ବାହରାଇଚରେ ଅବସ୍ଥିତ | କିନ୍ତୁ ସୁହଲଦେବ ମହାରାଜଙ୍କ ବିଷୟରେ କେହି ଆଲୋଚନା କରନ୍ତି ନାହିଁ।ବିଡ଼ମ୍ବନା ଏହି ଯେ କେତେକ ସୁହଳଦେବ ଙ୍କୁ ଖଳନାୟକ ଓ ମାସୁଦ କୁ ନାୟକ କରିବାକୁ ବସିଛନ୍ତି। ଅନ୍ୟମାନେ ଏହାକୁ କେବଳ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଓ ଲୋକକଥାରେ ସୀମିତ କରିଦେଇଛନ୍ତି।
ଆକ୍ରମଣକାରୀ ଓ କେତେକ ଲୋକମାନଙ୍କ କପଟତାକୁ ପ୍ରକାଶ କରି ଗୋସ୍ୱାମୀ ତୁଲସିଦାସ 500 ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଭାରତୀୟ ସମାଜକୁ ଏକ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଥିଲେ, ଯାହା ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉତ୍ତର କେହି ପ୍ରକାଶ କରି ନାହିଁ।
लही आँखि कब आँधरे , बाँझ पूत कब ल्याइ ।
कब कोढ़ी काया लही , जग बहराइच जाइ । ( दोहावली से उद्धृत ... दोहा सं . 496 )
ଲହି ଆଂଖି କବ ଆନ୍ଧେରେ, ବାଞ୍ଝ ପୁତ୍ କବ ଲାଇ।
କବ କୋଢି କାୟା ଲହି, ଜଗ ବହରାଇଚ ଯାଇ।
(ଦୋହାବଳୀ ସଂଖ୍ୟା 496)
କେଉଁ ଅନ୍ଧର ଅନ୍ଧାର ଦୂର ହେଲା? କେଉଁ ବନ୍ଧ୍ୟାଙ୍କର ପୁଅ ଜନ୍ମ ହେଲା? କେଉଁ କୁଷ୍ଠରୋଗର ଶରୀର ସୁନ୍ଦର ହେଲା? ଯେ ଲୋକ ବହରାଇଚ ଯାଆନ୍ତି। ତାଙ୍କୁ ମୋ ସମ୍ମୁଖକୁ ଆଣ।
ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୌ ଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଆଗକୁ ଆସିନାହାଁନ୍ତି | କିମ୍ବା ଗୋସ୍ୱାମୀ ତୁଲସୀଦାସଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମିଳିନାହିଁ | ଯେହେତୁ ତୁଲସିଦାସଙ୍କ ଆଦେଶ ମଧ୍ୟ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନରେ ଲୁଚି ରହିଛି, କବର(ସମାଧି) ପରିଦର୍ଶନ କରି ମନସ୍କାମନା କରିବା କପଟ ଛଡା ଆଉ କିଛି ନୁହେଁ।
https://OdiaPathshala.blogspot.com
Tag:: raja suhel dev story odia, suhal dev, suhel dev odia, odia pathshala, odia pathshala blogspot , suhal dev raja odia story, Odia pathshala, Odia pathshala Blog, Odiapathshala, Odia pathshala Blogspot dot com.
ମୁଖ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ:: ରାଜା ସୁହଳଦେବ, ସୁହେଲଦେବ ଓଡିଆ ଇତିହାସ, ସୁହାଳଦେବ ଓ ଗାଜି ସଲାର ମସୁଧ, ସୁହାଲ ଦେବ ଜୟନ୍ତୀ ଓଡିଆ, ବହରାଇଚ ଯୁଦ୍ଧ, ବହରାଇଚ ନିକଟ ଯୁଦ୍ଧ ଓଡିଆ, ଓଡିଆ ପାଠଶାଲା ବ୍ଲଗସ୍ପଟ ଡଟ କମ୍।
